Herinneringen maken
Ik hou van herinneringen en van verhalen vertellen! Vroeger al, als klein meisje. Ik schreef ook alles op. "Ooit wil ik een boek schrijven!" dacht ik altijd. En dat heb ik ook gedaan. Een kinderboek, gebaseerd op echte verhalen, de avonturen van mijn kinderen. Ik ben dol op foto's, op plaatjes in het algemeen. Alles heeft een herinnering, soms mooi, soms moeilijk, maar altijd fijn. De verhalen schrijf ik nog steeds, maar nu met mijn camera. En dat zijn gelijk de mooiste herinneringen!
Elk verhaal heeft zijn eigen begin, prachtig vastgelegd tijdens een newbornshoot. Liefst binnen 3 weken na de geboorte. Omdat ze nooit meer zo klein worden. Omdat het heel snel gaat, dat opgroeien en omdat de plaatjes uit je telefoon echt anders zijn dan die uit een camera komen...
Maar ook het verhaal van het afscheid. Omdat het missen niet minder word als je ernaar kijkt, maar het wel een prachtige herinnering is.
Het begin
Die hele mooie eerste weken, de verschillende uitdrukkingen, de indrukken. Alles is nieuw en altijd weer anders. We maken er snelle plaatjes van en we gaan er vanuit dat ze altijd in gedachte blijven, maar het gaat zo snel... dat ze groot zijn, dat ze gaan lopen en veranderen in echte mensjes... En ineens is het te laat om die eerste weken dat ze echt zo klein en kwetsbaar waren vast te leggen.
Ik kom het liefst binnen 3 weken langs om die herinnering voor jullie vast te leggen. Samen, alleen of met broertjes en/of zusjes. Want herinneringen maken doe je samen!
Het afscheid
Een afscheid is het laatste verhaal. Eén die we niet willen vergeten. Een herinnering die we naast alle avonturen en belevenissen ook graag door willen geven. Maar hoe vaak hoor je niet, dat zo'n dag zoveel indruk maakt dat je niet eens meer weet wie er allemaal was? Wat er eigenlijk allemaal is gebeurt? En hoe vertel je iemand die er niet bij was (of misschien te klein was om het bewust mee te maken) hoe het was? Wat het gevoel was? Welke sfeer er hing op die dag? En hoeveel blijf je er zelf van onthouden?
Wat ik fotografeer is niet het verdriet, maar juist de liefde die de mensen komen brengen. Juist de lach, de troost en de mooie momenten maken het afscheid waardevol. Die bijzondere momenten maken het verhaal. Puur en liefdevol is wat ik vastleg. Om het verhaal te kunnen blijven vertellen, om de herinnering door te geven en levend te houden.
Ik ben blij dat ik er op deze manier een bijdrage aan kan doen.